توافق تجاری هند با آمریکا - مسئله چین و بقا

هند تلاش می کند تا از تعرفه ها دور بماند و موقعیت خود را حفظ کند، در حالیکه آمریکا نقشه تجارت جهانی را بدون چین از نو طراحی می کند.

وزیر مالی هند، نیرمالا سیتارامان، این هفته در آمریکا حضور دارد، و تیترها نشان می دهند که او برای تقویت همکاری اقتصادی و نهایی کردن یک توافق تجاری برد-برد در سفر است. اما این تنها روایت رسمی است.

داستان واقعی این است که هند در تلاش است تا قبل از اعمال تعرفه های آمریکا بر صادراتش، توافقی انجام دهد. این موضوع ارتباط چندانی با ارزش های مشترک یا تقویت روابط استراتژیک ندارد؛ بلکه درباره دور زدن تعرفه ها، حفظ صادرات و بهره گیری از واکنش جهانی علیه چین است.

صحبت هایی درباره تنظیمات متقابل تعرفه ها و حرکت دو جانبه تجارت خواهید شنید، اما واقعیت این است که:

• ترامپ به شرکای تجاری 90 روز فرصت داده تا یا تسلیم شوند یا تحت فشار تعرفه های جدید آمریکا آسیب ببینند.
• هند با مازاد تجاری 45.7 میلیارد دلاری با آمریکا در سال 2024 می داند که در تیررس قرار دارد.
• دولت هند اکنون پیشنهاد داده است که تعرفه های بیش از نیمی از واردات آمریکا را کاهش دهد — نه به این دلیل که تمایل دارد، بلکه چون مجبور است.

چین - فیل در اتاق

هیچ کس به طور آشکار نمی گوید، اما چین نیروی نامرئی شکل دهنده این توافق است.

• آمریکا می خواهد وابستگی به چین را کاهش دهد.
• هند می خواهد جایگزین باشد.
• هر دو طرف نیاز دارند این توافق به عنوان یک اتحاد استراتژیک به نظر برسد، در حالیکه در واقع یک معامله ناشی از ضرورت متقابل است.

هند می داند که نمی تواند از نظر صادرات با چین رقابت کند، اما می تواند خود را به عنوان گزینه ای امن تر از نظر سیاسی معرفی کند — حتی اگر به معنای ارائه شرایط تجاری مطلوب به آمریکا باشد که در شرایط عادی ممکن نبود. این توافق درباره ایجاد پل های ارتباطی نیست، بلکه درباره قطع روابط قدیمی (چین-آمریکا) و ایجاد پل های موقت (هند-آمریکا) بر پایه مشوق های تجاری، ژئوپلیتیک و شرایط اضطراری است.

چه اتفاقی در حال رخ دادن است و معامله گران باید به چه چیزی توجه کنند

آمریکا دسترسی بیشتری به بازارهای هند، تعرفه های پایین تر و یک پیروزی عمومی برای دستور کار "اول آمریکا" ترامپ به دست می آورد. مازاد تجاری هند را به یک هدف تبدیل کرده و اکنون این کشور برای حفظ جریان صادرات، کاهش تعرفه ها را پیشنهاد می دهد. شرکت های چندملیتی به زنجیره تأمین جایگزین دور از چین دسترسی پیدا می کنند. صادرکنندگان هندی نیز فرصتی برای نفس کشیدن خواهند داشت — اگر توافق به موقع انجام شود.

• به بیانیه های نرم توجه نکنید. ضرب الاجل های قطعی را دنبال کنید. ژوئیه خط قرمز است.
• صنایع صادرات محور هند مانند داروسازی قطعات خودرو و منسوجات — رشد یا ریزش آنها به تحقق این توافق بستگی دارد.
• شرکت های آمریکایی با وابستگی به چین؟ اگر این توافق نشان دهنده یک تغییر واقعی به سمت هند باشد باید انتظار تغییرات سرمایه ای را داشت.
• تأثیر بر بازار ارزهای خارجی: یک توافق پایدار از روپیه حمایت می کند اما اگر مذاکرات شکست بخورد باید آماده تضعیف روپیه و احتمالاً فرار سرمایه به دلار آمریکا بود.

کلام آخر این است که:

این توافق تجاری - اگر انجام شود - یک دستاورد تاریخی نخواهد بود. بلکه تلاشی ناامیدانه از سوی دو دولت است که درصدد حل مشکلات بزرگتری هستند:

• هند تلاش می کند دسترسی به بزرگترین بازار خود را از دست ندهد.
• آمریکا سعی دارد استراتژی ضد چین خود را حفظ کند، بدون آنکه زنجیره تامینش را از بین ببرد.